Pedagogika porównawcza

obowiązkowe

Wykład

zaliczenie efektów nauczania

Cele przedmiotu

Student na zajęciach z pedagogiki porównawczej uzyska wiedzę oraz umiejętności w zakresie porównywania systemów edukacyjnych, wnioskowania, planowania zmian w celu doskonalenia edukacji. Także opanuje umiejętność przeprowadzania badań porównawczych systemów edukacyjnych.

Problematyka wykładu

1. Pedagogika porównawcza jako nauka- status naukowy, teoria naukowa, przedmiot badań pedagogiki porównawczej.

2. Podstawowe kierunki uprawiania pedagogiki porównawczej.

3. Tradycja polskiej pedagogiki porównawczej.

4. Badania w pedagogice porównawczej. Wnioski z badań IEA.

5. Reforma edukacji w III RP.

6. Polityka oświatowa w państwach Unii Europejskiej.

7. Reforma edukacji w Anglii z roku 1988 jako egzemplifikacja reform wolnorynkowych w krajach anglosaskich.

8. Socjaldemokratyczne podstawy ideologiczne edukacji obowiązkowej w Szwecji.

9. Edukacja w Niemczech- przykład zdecentralizowanego ustroju szkolnego.

10. Zmiany edukacyjne w Rosji w XX i XXI wieku.

11. System oświatowo- wychowawczy w Stanach Zjednoczonych- struktura, pozytywna socjalizacja, selekcja szkolna.

12. System oświatowo- wychowawczy w Japonii- struktura, socjalizacja, selekcja- piekło egzaminacyjne.

13. System edukacji w Afryce na przykładzie RPA.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A.1. wykorzystywana podczas zajęć

1. Pachociński R., (1998), Zarys pedagogiki porównawczej, Warszawa: KoDruk

2. Pachociński R., (2000), Współczesne systemy edukacyjne, Warszawa, IBE

3. Pachociński R., (2007), Pedagogika porównawcza, Warszawa, Wyd. Akadem. „Żak”

4. Průcha J., (2006), Pedagogika porównawcza, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN

A.2. studiowana samodzielnie przez studenta:

1. Cylkowska- Nowak M., (2000), Społeczne funkcje szkolnictwa w Japonii i Stanach Zjednoczonych, Poznań, EDYTOR

2. Bybluk M., (1998), Przemiany edukacji w Rosji u schyłku XX wieku, Toruń, Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika

3. Kozielecki J., (2005), Szczęście po szwedzku, Warszawa, PWN

4. Leppert R., (2000), Edukacja w świecie współczesnym: wybór tekstów z pedagogiki porównawczej, Kraków: Impuls

5. Potulicka E., (1993), Nowa Prawica a edukacja, Cz. I, Cz. II, Poznań- Toruń, EDYTOR

6. www.eurydice.org.pl artykuły na temat szkolnictwa w omawianych państwach

D. Literatura uzupełniająca

1. Dziewulak D., (1997), Systemy szkolne Unii Europejskiej, Wyd. Akadem. „Żak”

2. Grabczuk W., (2000), Szkolnictwo prywatne na świecie, Warszawa, IBE

3. Seredyńska A., (2005), Zarys pedagogiki porównawczej, Kraków: Wydawnictwo WAM

4. Śliwerski B., (2006), Pedagogika, T. 2, Gdańsk, GWP

5. Struktury systemów szkolnictwa ogólnego i zawodowego w krajach UE, (1995), Warszawa, EURIDICE

Wiedza –

W odniesieniu do efektów wzorcowych (K_W01, K_W03, K_W04, K_W05) i efektów obszarowych (H2A_W02, H2A_W03, H2A_W06, H2A_W03, S2A_W06, H2A_W04 ) następujące efekty przedmiotowe:

student:

- zna terminologię stosowaną w pedagogice porównawczej oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym

- ma uporządkowaną wiedzę o współczesnych kierunkach rozwoju pedagogiki porównawczej, jej nurtach, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania

- ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki przedmiotowej i metodologicznej pedagogiki porównawczej

- ma pogłębioną wiedzę na temat subdyscyplin pedagogiki, współpracujących z pedagogiką porównawczą, obejmującą terminologię, teorię i metodykę.

Umiejętności

W odniesieniu do efektów wzorcowych (K_U01) i efektów obszarowych (S2A_U01, H2A_U01) następujące efekty przedmiotowe:

student:

- posiada umiejętności porównywania różnych systemów edukacyjnych, wyprowadza wnioski na podstawie tych porównań

Kompetencje społeczne (postawy):

W odniesieniu do efektów wzorcowych (K_K01, K_K03) i efektów obszarowych (H2A_K01

S2A_K06, H2A_K01) następujące efekty przedmiotowe:

student:

ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie porównywania systemów edukacyjnych, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego; docenia znaczenie pedagogiki porównawczej dla rozwoju środowisk edukacyjnych w różnych społecznościach, ma pozytywne nastawienie w zakresie rozwijania swego warsztatu pracy pedagoga porównawczego

egzamin pisemny: z pytaniami (zadaniami) otwartymi