Dysharmonia rozwoju dziecka i praca korekcyjno-komensacyjna

obowiązkowe

Konwersatorium

A. Wymagania formalne: podstawy pedagogiki ogólnej, podstawy psychologii, psychologia rozwojowa, biomedyczne podsta-wy wychowania,

B. Wymagania wstępne:

Student:

1. Ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia w aspekcie: biologicznym, psychologicznym i społecz-nym oraz dysharmonii i zaburzeń rozwoju.

2.Zna główne środowiska wychowawcze, ich specyfikę i procesy w nich zachodzące.

3. Ma podstawową wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wycho-wawczych i opiekuńczych.

5. Potrafi analizować zachowania dzieci.

Poznanie przyczyn, przejawów i konsekwencji dysharmonii w rozwoju dziecka oraz wybranych programów terapeutycznych.

Treści programowe

1.Wprowadzenie w problematykę opóźnień i dysharmonii rozwoju dziecka:

• podstawowe pojęcia: rozwój harmonijny i dysharmonijny,

• metody oceny poziomu psychoruchowego rozwoju dziecka.

2. Objawy opóźnień i dysharmonii rozwoju dziecka w zakresie:

• rozwoju funkcji percepcyjno-motorycznych,

• rozwoju mowy,

• rozwoju intelektualnego,

• rozwoju emocjonalno-społecznego.

3. Przyczyny opóźnień i dysharmonii rozwoju dziecka: biologiczne, społeczne.

4. Wczesne wspomaganie rozwoju.

5. Zarys metodyki zajęć korekcyjno-wyrównawczych dla dzieci o dysharmonijnym rozwoju – zasady i metody prowadzenia zajęć, sposoby konstruowania programów zajęć korekcyjno-kompensacyjnych dostosowanych do potrzeb i możliwości dziecka

6. Wybrane programy terapeutyczne niwelujące dysharmonie rozwoju dziecka.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M., (1996). Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. Warszawa: WSiP

Bogdanowicz M. ( 2003). Metoda Dobrego Startu. Warszawa: WSiP

Bogdanowicz M. (2003). Ćwiczenia grafomotoryczne wg Hany Tymichowej. Gdańsk: Harmonia

Cytowska B., Winczura, B. (2006). Dziecko z zaburzeniami rozwoju Konteksty diagnostyczne i terapeutyczne. Kraków: Wyd. Impuls

Czajkowska I., Herda K. (1989). Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole. Warszawa: WSiP

Frostig M., Horne D., (1986) Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową. Warszawa

Kaja., B. (2001). Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Wyd. AB

Kephart N. S., ((1970). Dziecko opóźnione w nauce szkolnej. Warszawa: PWN

Nartowska, H. (1980). Opóźnienia i dysharmonie rozwoju dziecka. Warszawa: WSiP

Serafin, T., (2005) Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szko-le. Warszawa: MENiS

Spionek, H. (1973). Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa: PWN.

Skorek E.M. (red.) (2004). Terapia pedagogiczna t.II, Kraków: Oficyna Wyd. Impuls.

B. Literatura uzupełniająca

Mihilewicz S. (red.) (2001). Dziecko z trudnościami w rozwoju. Kraków: Oficyna Wyd. Impuls.

Przetacznik, M., (1978). Podstawy rozwoju psychicznego dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP

Przeweda, R. (1987). Rozwój somatyczny i motoryczny. Warszawa: WSiP

Tyszkowa M. (1977). Aktywność i działalność dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP

Wiedza

K_W01 zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych

K_W05

charakteryzuje rozwój dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym

K_W06

rozumie rolę głównych środowisk wychowawczych (rodzina, przedszkole/szkoła) w etiologii nieprawidłowości rozwojowych oraz w procesie rozwiązywania problemów dzieci z dysharmonijnym rozwojem

K_W11 zna wybrane metody stymulacji, usprawniania i terapii dzieci o dysharmonijnym rozwoju

KW15 ma podstawową wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej (dzieciach, rodzicach, nauczycielach) w kontekście nieprawidłowości rozwojowych

Umiejętności

K_U02 potrafi rozpoznawać, różnicować i klasyfikować symptomy dysharmonii rozwoju dziecka

K_U07

używa języka specjalistycznego i porozumiewa się w sposób precyzyjny i spójny.

K_U08 posiada umiejętności w zakresie projektowania indywidualnych programów terapeutycznych

K_U09 potrafi ocenić przydatność wybranych metod, technik stymulacji, usprawniania i terapii do danej sytuacji dziecka

K_U10 potrafi dobrać i zastosować metody i środki dydaktyczno-wychowawcze oraz terapeutyczne adekwatnie do możliwości i potrzeb dzieci o dysharmonijnym rozwoju

K_U11 skutecznie kieruje aktywnością dziecka w trakcie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych

K_U12 rozumie odpowiedzialność etyczną nauczyciela przy planowaniu i prowadzeniu działań diagnostyczno-terapeutycznych

A. Sposób zaliczenia

• zaliczenie z oceną

B. Formy zaliczenia

• wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie projektu i prezentacji,

• ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru